مهندسی فضای سبز، مجموعه ای از علم و هنر است. دانشجوی این رشته باید هم به علم کشاورزی و هم هنر طراحی و معماری مسلط و علاقه مند باشد. دانشجوی مهندسی فضای سبز باید به علم کشاورزی اعم از خاک شناسی، هواشناسی، چمن کاری، باغبانی و گلکاری آشنایی داشته باشد تا به عنوان مثال بتواند بذر چمن مناسب تهیه کرده و با کود مناسب و آبیاری به موقع، چمنی مناسب برای زمین بازی یا تزئین میادین گل تهیه نماید. همچنین بتواند گیاهانی با گلهای بزرگ و بادوام پرورش دهد و درختان مناسب برای حاشیه خیابانها انتخاب کرده و آنها را به درستی هرس کند. هر فردی‌ در دنیا به‌ 2 تا 4 متر مربع‌ فضای‌ سبز نیاز دارد تا با کمبود اکسیژن‌ و مشکلات جسمی و روانی روبرو نشود. همین موضوع اهمیت رشته مهندسی فضای سبز را مشخص میکند. این رشته در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۳ بر اساس نیاز در مملکت از طرف وزارت علوم تحقیقات و فناوری به ۵ دانشکده کشاورزی در استان های مختلف پیشنهاد شد و تنها دانشکده ای که به دایر نمودن موافقت کرد دانشکده کشاورزی تبریز بود. گروه مهندسی فضای سبز دانشگاه سیستان و بلوچستان برای اولین بار در سال 1388 نسبت به جذب دانشجو در مقطع کارشناسی اقدام کرد و پس از سالها جذب دانشجوی کارشناسی مهندسی فضای سبز، در سال تحصیلی 1403 برای اولین بار در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز دانشجو جذب نمود. لازم به ذکر است فقط 4 دانشگاه در کشور دارای مقطع کارشناسی ارشد رشته فضای سبز هستند که دانشگاه سیستان و بلوچستان یکی از آنهاست.درآمد و بازار کار رشته مهندسی فضای سبزی: تمامي شهر ها به ويژه شهرهاي بزرگ به فضاي سبز و بهبود محيط زيست نياز دارند. از همين رو سازمان پارك هاي فضاي سبز شهرداري ها يكي از مراكز اصلي جذب فارغ التحصيلان اين رشته است. 1-بعنوان طراح، مدیر و ناظر و مجری فضای سبز در شهرداریها و موسسات دولتی و خصوصی و محوطه های اداری و مسکونی.  ۲- بعنوان کارشناس متخصص و برنامه ریز در زمینه های مختلف در واحدهای اجرائی نظیر وزارت کشور، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت مسکن و شهرسازی. ۳- بعنوان مربی در دبیرستانهای کشاورزی و حرفه ای و مجری امور تحقیقات در واحدهای تحقیقاتی مربوطه 4- کارآفرینی و ایجاد شرکتهای خصوصی برای طراحی فضای سبز

	مدیر گروه: سرکار خانم اعظم امیری
	کارشناس گروه: جناب آقای ادهم سیدزاده